top of page

Koen (52) had negen hartstilstanden in één dag, en neemt nu deel aan Transplant Games: “Vreemd om na twee jaar opnieuw een hartslag te voelen”

claudiavanhove


Koen Ryssaert onderging een harttransplantatie en doet nu mee aan de Belgische Transplantoux Spelen. © rv
Koen Ryssaert onderging een harttransplantatie en doet nu mee aan de Belgische Transplantoux Spelen. © rv

Koen (52) had negen hartstilstanden in één dag, en neemt nu deel aan Transplant Games: “Vreemd om na twee jaar opnieuw een hartslag te voelen”

Koen Ryssaert (52) uit Mortsel vertoefde de afgelopen weken op zijn fiets aan de Mont Ventoux. Op het eerste gezicht is daar niets speciaals aan, maar wel als je weet dat Koen vijf jaar geleden een harttransplantatie onderging. Tien jaar geleden werd hij geveld door negen hartstilstanden, in één dag, maar nu is hij sportiever dan ooit. “Het viel voor dat ik plotseling wakker werd op de vloer van de badkamer.”

Annelin Marien 20-09-24, 05:35 Laatste update: 20-09-24, 06:49


“Er waren al langer aanwijzingen dat mijn hart niet sterk was, maar die werden nooit echt opgepikt omdat er toen nog niet veel onderzoek rond gebeurde”, vertelt Koen wanneer we hem bellen in de Provence. “Pas rond mijn 40ste begon ik echt last te krijgen. Ik voelde me vaak moe en slecht, maar ik wimpelde dat weg. ‘Ik zal gisteren wel een pintje te veel hebben gedronken’, dacht ik bijvoorbeeld.”

Maar toen de vader van Koen een hartstilstand kreeg - gelukkig had hij een pacemaker en kon de buurman hem snel reanimeren, waardoor hij die overleefde -, ging Koen toch nog eens langs de cardioloog. “Ik wist al dat ik een te hoge bloeddruk had, maar de cardioloog heeft me verder onderzocht. Toen is het snel gegaan: op drie dagen tijd kreeg ik een pacemaker met defibrillator. Ook bleek dat ik een genetische hartafwijking heb. De hele familie werd onderzocht: mijn vader had hetzelfde, net als drie van zijn vijf zussen, alsook mijn broer en zus. Mijn vader en tante zijn er ondertussen aan gestorven.”


Te hoge bloeddruk

Koen begon zwaar te sukkelen, met als dieptepunt een dag waarop hij negen hartstilstanden kreeg. “Ik zal - zonder erbij stil te staan – voorheen ook al weleens een hartstilstand hebben gehad: het gebeurde soms dat ik plotseling wakker werd op de vloer van de badkamer. Ik stak dat op mijn te hoge bloeddruk. Tot die dag. Ik had overdag voor de eerste keer bewust meegemaakt dat mijn pacemaker afging: dat is alsof er een geweer naast je wordt afgeschoten. Heel pijnlijk, maar de pacemaker deed wel zijn werk: enkele seconden later voel je je alsof er niks is gebeurd.”


"Op spoed vertelden ze dat ik die dag negen hartstil­stan­den heb gehad. Dan besef je dat het snel gedaan kan zijn"

Koen Ryssaert


“’s Avonds zat ik bij mijn vrouw in de zetel en voelde ik me opnieuw zeer slecht. Toen ben ik bewusteloos geraakt. Mijn vrouw heeft meteen de ambulance gebeld en ik ben met spoed afgevoerd. Ik heb dat allemaal niet bewust meegemaakt, maar voor mijn vrouw was dat heel beangstigend: we wisten wel dat ik hartpatiënt was, maar tot op dat moment hadden we nog niets heel ernstigs meegemaakt. Veel mensen leven tientallen jaren met een pacemaker zonder die te moeten gebruiken. Achteraf op spoed vertelden ze ons dat ik die dag negen hartstilstanden had gehad. Dan besef je dat het snel gedaan kan zijn.”


Geen hartslag

Op dat moment begon het traject voor een harttransplantatie voor Koen. “Ik ben op de wachtlijst gezet, maar drie maanden later ging het niet goed met mij. De pompfunctie van mijn hart ging pijlsnel achteruit. Er is toen beslist om een hartpomp in te planten tijdens een openhartoperatie, om de wachttijd tot de transplantatie te overbruggen. Ik heb daar twee jaar mee rondgelopen. Je hebt dan eigenlijk geen hartslag meer: als je aan mijn pols voelde, voelde je niks. Dat is best beangstigend. Je kunt soms je hart horen kloppen als je ligt, maar ik hoorde alleen maar een pomp zoemen.”

(lees verder onder de foto)


links: Koen kan weer op fietsvakantie aan de Mont Ventoux / rechts: Koen met zijn hartpomp © rv
links: Koen kan weer op fietsvakantie aan de Mont Ventoux / rechts: Koen met zijn hartpomp © rv

Koen had een haat-liefde-relatie met zijn hartpomp. “Je bent eigenlijk plots mindervalide: er komt een draad uit je buik waar een controller aanhangt, die verbonden is met twee batterijen die je constant bij je moet dragen. ’s Nachts was ik verbonden aan het stopcontact. Ik grapte weleens dat ik zoals de sketch van ‘den draad’ was van In De Gloria. Maar dat kunsthart heeft mijn leven gered: zonder zou ik er vandaag waarschijnlijk niet meer zijn.”


Anonieme donor

Na twee jaar, twee maanden en tien dagen op de wachtlijst, kreeg Koen eindelijk het verlossende telefoontje. Er was een donorhart voor hem, hij moest zo snel mogelijk naar het UZ Leuven komen. “Die periode dat ik op de wachtlijst stond, moest ik altijd in een straal van een uur rond Leuven blijven”, vertelt Koen. “Dat is geen enkel probleem natuurlijk als je op zoiets belangrijks wacht. De laatste inspecties werden uitgevoerd op het donorhart, pas op het allerlaatste moment weet je of de transplantatie effectief kan plaatsvinden. Het klinkt raar, want ik had veel vertrouwen in de dokters, maar ik had er wel vrede mee dat dit mijn laatste momenten zouden kunnen zijn. Je steekt een hart niet zomaar terug als dat nieuwe hart niet zou werken. Ik heb nog zoveel goede organen, die moesten dan gedoneerd worden.”

Dat is het mooiste wat je kunt doen: je leven doorgeven als het voor jou stopt Koen Ryssaert

Maar Koen werd enkele uren later wakker, na een succesvolle operatie. De transplantatie was perfect verlopen. “Het raarste is om na twee jaar opnieuw een hartslag te voelen. Ik kan dat moeilijk beschrijven: het is een gevoel van vreugde, maar ook angst. Dat bonken was opeens zo hard aanwezig, dat was een heel raar gevoel.” Een hart waarvan hij trouwens niet weet bij wie het eerst geklopt heeft. “Het is wettelijk bepaald dat zowel de donor als ik anoniem blijven voor de andere. Dat vind ik goed. Uiteraard ben ik die persoon en zijn of haar familie heel dankbaar. Dat is het mooiste wat je kunt doen: je leven doorgeven als het voor jou stopt.”


Fietsvakantie

En het leven voor Koen kwam eindelijk terug. “Ik heb altijd veel gesport en stond enthousiast in het leven: ik wilde genieten. Door mijn hartziekte was mijn levenskwaliteit een pak minder geworden. Ik werkte niet meer fulltime, ik was veel sneller moe, ik kon geen trap meer op. Je ziet de maatschappij rondom je veder gaan, maar jij blijft achter.”

(lees verder onder de foto)



Koen heeft veel geluk gehad dat hij terug kan fietsen. © rv
Koen heeft veel geluk gehad dat hij terug kan fietsen. © rv

“Maar ik heb mijn leven weer opgepikt. Stilaan kon ik terug in de tuin werken, een klein toertje fietsen, kine volgen. Na een dik halfjaar ben ik weer beginnen te werken, en nu ga ik al voor het derde jaar op rij op fietsvakantie naar de Mont Ventoux. Dat ik weer kan fietsen, is ongelooflijk. Je beseft pas hoe dankbaar je mag zijn voor je gezondheid, als je zelf zoiets hebt meegemaakt. Uiteraard moet ik gedisciplineerd medicatie nemen en gezond eten, maar dat is peanuts vergeleken met waar ik vandaan kom.”


Mensen ontmoeten

Koen neemt op 21 en 22 september ook deel aan de eerste Belgische Transplantoux Spelen in Leuven. Transplantoux ontstond in 2008 als een project om patiënten na orgaantransplantatie te motiveren om gezond te bewegen. “Voor getransplanteerden is bewegen essentieel om zowel lichaam en geest gezond te houden omdat het de overlevingskansen sterk verbetert”, aldus Koen. “Ik heb veel geluk gehad dat ik opnieuw goed kan fietsen, maar er zijn er veel die fysiek veel minder inspanning aankunnen. Daarom zijn er ook minder fysieke sporten tijdens de spelen, zoals petanque of darts.”

De Belgische Transplantoux Spelen komen er naar aanleiding van de World Transplant Games, die in 2027 ook in Leuven worden georganiseerd. De getransplanteerden kunnen dan medailles behalen in verschillende sporttakken, zoals bij de Olympische Spelen.

“Het doel is om getransplanteerden warm te maken om medailles te pakken, maar vooral de verbindende factor is belangrijk. Het is fijn om samen te zijn met allemaal mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Tijdens de World Transplant Games wil ik scoren op sportief vlak, maar nu tijdens de eerste Belgische editie wil ik vooral mensen ontmoeten.”

Koen startte vorig jaar een Antwerpse werking van Transplantoux, waar getransplanteerden, wachtenden en hun families elkaar kunnen ontmoeten.


Comments


bottom of page