Orgaantransplantatie gaf vader Gella Vandecaveye een tweede kans: “Hij heeft na zijn levertransplantatie geen druppel meer gedronken”
- Transplantoux
- 12 aug
- 2 minuten om te lezen
20 jaar geleden was de vader van ex-topsportster Gella Vandecaveye er slecht aan toe, maar na een dubbele orgaantransplantatie kreeg hij een tweede kans. Vandaag vertelt Gella hoe dat verhaal de drijfveer werd voor haar werk als ambassadrice van vzw Transplantoux. “Mijn vader heeft een leven in verlenging gekregen.
“Of ik mee mijn schouders wilde zetten onder Transplantoux? Het was Jo Schreurs, de voormalige directeur van Sporta, die me een tijdje geleden belde met die vraag. Ik hoefde er niet over na te denken. Transplantoux is een vzw die mensen na een transplantatie wil aanzetten om te bewegen, en dat kan ik als voormalig topsporter alleen maar toejuichen. Bovendien weet ik maar al te goed wat een orgaantransplantatie doet met een mens. Ik heb het van heel kortbij gezien.”
Spectaculair verschil
Er volgde voor de familie een bange tijd. “We hadden heel veel vragen. Zouden ze een donor vinden? Zouden de organen geschikt zijn? En als ze al iemand vonden, zou de operatie lukken? Zou zijn lichaam de organen niet afstoten? Zou hij het overleven?”
Ze zat bij haar vaders bed toen het bericht kwam dat ze geschikte organen hadden gevonden. “Toen die aankwamen in het ziekenhuis werd hij zo ongeveer van mij weggerukt, het moest allemaal razendsnel gaan. Het waren opnieuw zeer bange uren maar uiteindelijk kwam het verlossende nieuws: de ingreep was goed verlopen.”
De verbetering was spectaculair, zegt ze. “Na de revalidatie was mijn vader een nieuw mens. Het was echt ongelooflijk. Hij kon weer een normaal leven leiden. Hij kon weer buitenkomen, weer in de tuin werken. Hij heeft echt nog kunnen genieten.”
De berg op
De papa van Gella overleed in 2013, vele jaren na de transplantatie. “Hij was 73 toen hij stierf. Dat is niet oud, maar hij heeft dus wel een leven in verlenging gekregen, en dat is enkel en alleen dankzij die dubbele transplantatie.”
“Vandaar dus dat ik Transplantoux wilde ondersteunen. De naam is een verwijzing naar de Mont Ventoux, de berg die Lucien, de oprichter van de vzw, na zijn niertransplantatie opfietste. Mensen na een transplantatie in beweging brengen is zo belangrijk: beweging houdt je lichaam fit en gezond, en dus óók je organen. Na een transplantatie een gezonde levensstijl aanhouden getuigt bovendien van respect voor de donor, vind ik. Mijn vader heeft na zijn transplantatie ook geen druppel meer gedronken.”
“Ter geruststelling: Transplantoux wil niet iedereen een berg op laten fietsen. Een beetje in de tuin werken of wandelen is ook beweging. Ze willen het net graag laagdrempelig houden.”
Om de daad bij het woord te voegen, organiseert Transplantoux op 6 en 7 september de Belgian Transplantoux Games, een beweegevent met initiaties en competities voor mensen die een transplantatie hebben ondergaan of dat binnenkort zullen doen. Gella zal daar ook zijn, zegt ze. “Ik ga zelf aan enkele initiaties deelnemen, en ik ga er de medailles uitreiken. Binnen twee jaar zijn er de World Transplant Games in Leuven, waar deelnemers van over de hele wereld samenkomen. Ook daar zal ik heel graag bij zijn.”
Als ambassadrice én als lotgenoot, glimlacht ze: “Er is ooit een donorpees als kruisband in mijn knie geplaatst. Niet helemaal hetzelfde, maar ik hoor er dus toch een béétje bij.”
Meer info op belgiantransplantouxgames.be
Opmerkingen