Sacha (50) viert tweede leven met donorhart op World Transplant Games: “Ik kreeg het mooiste geschenk dat iemand kan geven”

Bron: Anthony Statius, Het laatste nieuws 8/8/2025

Dankzij een donorhart kreeg Sacha Brys (50) uit het Oost-Vlaamse Zulte niet alleen zijn leven terug, maar ook zijn liefde voor sport. Bijna twee jaar na de levensreddende transplantatie staat hij aan de start van de World Transplant Games in Dresden en de Belgian Transplantoux Games in Gent. “Ik denk vaak aan de persoon van wie ik dit hart kreeg. Een half jaar na de operatie heb ik een brief geschreven aan de nabestaanden.”

In zijn jonge jaren was Sacha Brys, afkomstig uit het West-Vlaamse Bredene, maar voor de liefde verhuisd naar Zulte, zeer sportief. Roeien was zijn sport, maar toen hij 17 jaar was, moest hij daar abrupt mee stoppen.

“Ik begon symptomen van astma te krijgen, maar al snel werd duidelijk dat er iets veel ernstiger aan de hand was”, zegt Sacha. “Ondanks de vele behandelingen ging mijn gezondheidstoestand snel achteruit. Na een jaar van onzekerheid werd ik overgebracht naar het UZ in Gent en daar kreeg ik de diagnose van het ‘hypereosinofiel syndroom’, een zeer zeldzame aandoening die slechts één persoon om de één miljoen treft. Bij dit syndroom maakt het lichaam te veel eosinofiele witte bloedcellen aan en dit is schadelijk voor de organen. Bij mij trof het vooral mijn hart en longen. Ik kreeg toen ook nieuws dat insloeg als een bom: ooit zou ik een harttransplantatie nodig hebben.”

Eén telefoontje

Meer dan dertig jaar lang werd de ziekte onder controle gehouden. Sacha ging werken, leerde zijn partner Charlotte kennen en samen kregen ze een dochter. “Ik kon een leven leiden, maar wel met medicatie”, zegt Sacha. “Ik kreeg hoge doses cortisone, nam bloedverdunners en medicatie ter ondersteuning van mijn hartspier. Deze combinatie stelde de noodzaak van een transplantatie lang uit, maar met een kostprijs: de cortisone bracht op termijn ook schade toe aan mijn lichaam. De laatste twee jaar voor mijn transplantatie waren een hel. Mijn leven bestond uit werken, slapen en in de zetel liggen. Alles kostte moeite, elke dag was overleven. Halverwege de trap geraakte ik al buiten adem. Vergelijk het met ademen door een dik rietje, maar dan constant. Mijn leven stond volledig stil. Ik leefde in afwachting van één enkel telefoontje.”

Dat verlossende telefoontje kwam er op 26 september 2023, om 15.18 uur. “Dat moment zal ik nooit vergeten”, zegt Sacha. “Ik zat met een vriendin op het terras van een tearoom in Gent. Ik stond nog maar zeven maanden op de wachtlijst, wat niet zo lang is, en ik had het telefoontje zo vroeg niet verwacht. Zodra ik wist dat er een donorhart was, moest het snel gaan. De dame blanche die ik had besteld, heb ik aan iemand anders gegeven en ik ben onmiddellijk naar mijn auto gestapt. Mijn hart was serieus aan het bonzen en ik was zodanig van mijn melk dat ik niet meer wist hoe ik tot aan de parking moest geraken. Gelukkig was mijn vriendin er om mij te begeleiden.”

“Na enkele testen kwam om 16 uur groen licht vanuit het UZ Gent”, vervolgt Sacha. “Rond 20 uur diezelfde avond ben ik geopereerd en iets na middernacht heeft mijn vrouw een telefoontje gekregen dat alles goed was verlopen. De eerste maanden na de transplantatie waren intens. Mijn lichaam moest herstellen van de operatie en van de schade die de medicatie had aangericht. Maar ik voelde wel dat ik een betere hartspier had, één die wel naar behoren werkt. En die me toelaat om opnieuw te sporten. Eerst een beetje fietsen en wat krachttraining, daarna fitness, lopen en zwemmen.”

World Transplant Games

Sacha neemt volgende week, van 17 tot en met 24 augustus, deel aan de World Transplant Games in het Duitse Dresden. Dit is een internationaal sportevenement voor mensen die een orgaantransplantatie hebben ondergaan. “Ik zal er deelnemen aan de disciplines atletiek en zwemmen, vooral de kortere afstanden, waaronder 50 meter schoolslag en 50 meter vrije slag bij het zwemmen en 100 meter lopen”, zegt Sacha. “Ik neem enkel deel aan de korte nummers omdat ik nog steeds in de opbouwfase zit. Ik zie het zo: ik ben aan -100% gestart en zit nu op 40% van mijn kunnen. Ik ben nog maar een jaar echt aan het trainen en mijn spieren zijn nog niet sterk genoeg. Een medaille behalen zou tof zijn, maar daar denk ik niet aan. Ik ben nochtans zeer competitief, maar dit jaar doe ik het nog rustig aan.”

Op 6 en 7 september 2025 organiseert de vereniging Transplantoux de tweede editie van de Belgian Transplantoux Games in Gent en ook daar zal Sacha aan deelnemen. “Transplantoux zet mensen die een donororgaan kregen aan om te bewegen”, zegt Sacha. “Ook gezonde mensen moeten bewegen opdat het hart gezond blijft. Ik kan nu met zekerheid zeggen dat dit klopt. Maar het mentale aspect mag je ook niet vergeten. Ik sta zelf positief in het leven, maar er zijn vele mensen met een donororgaan die er moeilijker mee kunnen omgaan, die het leven somber inzien en bang zijn.”

Brief

Sacha kijkt ook al uit naar de World Transplant Games, die in 2027 plaatsvinden in Leuven. “Daar hoop ik op mijn allerbest te kunnen presteren, als eerbetoon aan het nieuwe leven dat ik gekregen heb”, zegt Sacha. “Want zo voelt het ook, alsof ik een tweede leven heb gekregen. Ik heb al vaak gedacht aan de persoon wiens hart ik heb gekregen. Er zijn mensen met een donororgaan die niet willen weten van wie de donor komt. Mij interesseert dat wel. Een half jaar na mijn operatie heb ik een brief naar de nabestaanden van die persoon geschreven. Deze werd aan die mensen bezorgd, maar tot op heden kreeg ik nog geen antwoord. Daar heb ik alle begrip voor. Ik hoop dat zij weten dat ik besef dat ik leef dankzij iemand anders. Iemand die het mooiste geschenk heeft gegeven dat er bestaat: een tweede kans.”

Meer info via www.transplantoux.be en www.belgiantransplantouxgames.be.